varia lectio et testimonia

opus et commentarii • varialectio et testimonia • prosodia et metra

e

CARM. I XII, 56	seras et indos,	saerus – seraes – seras
CARM. I XXII, 6	sive facturus per inhospitalem	seu – sive
CARM. II I, 28	rettulit inferias iugurthae.	iugurthe – iugurte – iugurthae
CARM. II V, 4	in venerem tolerare pondus.	tolerare – tollerare – tolloerare
CARM. III XI, 22	risit invito; stetit urna paulum	stetit – taetit
CARM. III XI, 48	classe releget:	releget – relieg&
CARM. IV IV, 64	maius echioniaeve thebae.	echionieve – echioniaeve – ethioniaeve
EP. V, 94	quae vis deorum est manium,	quae vis deorum est manium – que vis deorum manium est
SERM. I I, 69	flumina – quid rides? mutato nomine de te	de te – de&e
SERM. I IV, 1	eupolis atque cratinus aristophanesque poetae	po&e – poetae
SERM. I V, 70	prorsus iucunde cenam producimus illam.	iocundae – iocundam – iocunde – iucundae – iucundam – iucunde
SERM. I VI, 34	sic qui promittit civis, urbem sibi curae,	curae & rei – curae – curae et – curet
SERM. I VIII, 41	umbrae cum sagana resonarint triste et acutum	resonaret – resonant – resonarent – resonarint – resonaverint
SERM. I IX, 16	persequar hinc quo nunc iter est tibi.’ ‘nil opus est te	est iter – iter est
SERM. I IX, 27	cognati, quis te salvo est opus?’ ‘haud mihi quisquam.	quibus est salvo te – quibus est te salvo – quis salvo est – quis te salvo est – quis te salvo opus est
SERM. I IX, 58	exclusus fuero, desistam; tempora quaeram,	tempore – tempora – temuora
SERM. I X, 35	scilicet oblitus patriaeque patrisque latini, scilicet oblitus patriaeque patrisque latini,	patriae patriique – patriaeque patrisque – patrieque patrisque latinae – latine – latini
SERM. II I, 53	monstratum? scaevae vivacem crede nepoti	scaeve – scaevae – scevae
SERM. II I, 72	virtus scipiadae et mitis sapientia laeli,	scipaidae – scipiadae
SERM. II II, 72	ut noceant homini credas, memor illius escae,	aescae – escae – esce
SERM. II II, 106	uni nimirum recte tibi semper erunt res,	recte tibi – tibi rectae – tibi recte
SERM. II III, 25	cum lucro noram; unde frequentia mercuriale	merculiae – merculiale – mercuriale
SERM. II III, 47	desipiant omnes aeque ac tu, qui tibi nomen	aeque – equae
SERM. II III, 138	nil sane fecit quod tu reprehendere possis:	quae – quod
SERM. II III, 190	dicere quod sentit permitto.’ maxime regum,	quae – quid – quod
SERM. II III, 207	nempe tuo, furiose? ‘meo, sed non furiosus.’	furiosae – furiosus
SERM. II III, 265	servos, non paulo sapientior ‘o ere, quae res	o ere, quae res – oere requires – oerequaeres – ohe requae res – oherequaeres – orerequires – regere non potes
SERM. II IV, 64	naturam. simplex e dulci constat olivo,	e dulci – edulci – eduli – et dulci
SERM. II IV, 66	non alia quam qua byzantia putuit orca.	quae byzantia – qua byzantia – qui byzantia
SERM. II IV, 69	pressa venafranae quod baca remisit olivae.	vænafranae – vena franaae – venafranae
SERM. II V, 3	artibus atque modis. quid rides?’ ‘iamne doloso	iam ne – iamne – tamnae – tamne
SERM. II V, 59	‘o laertiade, quidquid dicam, aut erit aut non:	laerciade – laertiade – lerciade – lertiadae – lertiade
SERM. II V, 65	filia nasicae, metuentis reddere soldum.	nasicae – nasice – nassicae
SERM. II V, 76	penelopam facilis potiori trade.’ ‘putasne	pene lopae – pene lopam – penelopam – penelopem – penelopen
SERM. II V, 103	sparge subinde et, si paulum potes inlacrimare, est	illacrimare et – inlacrima. e re est – inlacrimare, est
SERM. II VI, 36	‘de re communi scribae magna atque nova te	nova re – nova tae – nova te – novante – novare – novatae – novate
SERM. II VI, 63	o quando faba pythagorae cognata simulque	phitagorae – pitagorae – pithagorae – pytagorae – pythagoræ – pythagorae – pythagore
SERM. II VI, 86	frusta dedit, cupiens varia fastidia cena	caenae – caena – cena
SERM. II VI, 104	multaque de magna superessent fercula cena,	caenae – caenae – caena – cenae – cena
SERM. II VII, 45	dum quae crispini docuit me ianitor edo.	dum quae – dumqae – dumque
SERM. II VII, 50	clunibus aut agitavit equum lasciva supinum,	aequm – equm – equum
SERM. II VII, 64	non habitu mutatve loco peccatve superne,	pudenter – sequens, te – supermae – supernae – superbe – superne – supine
SERM. II VII, 69	quaeres, quando iterum paveas iterumque perire	quae res – quaeres – quaeris – queres – queris
SERM. II VII, 97	aut pacideiani contento poplite miror	paci deiani – pacidae iam – pacideiani – pacidiani – placidae iani – placide iani – placideani – placidi iani – placidiani
SERM. II VIII, 11	gausape purpureo mensam pertersit et alter	detersit – pertersit – pertexit
SERM. II VIII, 53	ut melius muria quod testa marina remittat’.	quae – quam – quo – quod
EPIST. I I, 25	aeque pauperibus prodest, locupletibus aeque,	aequae – aeque
EPIST. I I, 68	an qui fortunae te responsare superbae	tae – te – tu
EPIST. I II, 7	graecia barbariae lento collisa duello,	barbarae – barbariae – barbarie
EPIST. I II, 31	ad strepitum citharae cessatum ducere somnum.	chytarae – chyttarae – citharae – cithare
EPIST. I V, 2	nec modica cenare times holus omne patella –	caenare – cenarae – cenare
EPIST. I V, 30	tu quotus esse velis rescribe, et, rebus omissis,	rescribae – rescribe – rescribere – rescribit
EPIST. I VI, 5	imbuti spectent – quid censes munera terrae?	tærraae – terrae
EPIST. I VII, 28	inter vina fugam cinarae maerere protervae.	cinarae – cinare – cinerae – cinere – cinyrae – cinyre – cynirae
EPIST. I XI, 10	neptunum procul e terra spectare furentem.)	& terra – a terra – e terra – eterra – exterra
EPIST. I XII, 24	vilis amicorum est annona bonis ubi quid deest.	quid deest – quid des – quid dest – quidem est
EPIST. I XIV, 21	quae tu pulchra putas. fornix tibi et uncta popina	popinae – popina – popine
EPIST. I XIV, 25	quae possit tibi, nec meretrix tibicina, cuius	tibicina – tibicina est
EPIST. I XIV, 33	quem scis immunem cinarae placuisse rapaci,	cinerae – cinarae – cinyrae – cinyre
EPIST. I XV, 35	vilis et agninae (tribus ursis quod satis esset); vilis et agninae (tribus ursis quod satis esset);	agminae – agmine – agninae – agnine – agnini e& – esset
EPIST. I XVI, 8	temperiem laudes. quid si rubicunda benigni	benignae – benigne – benigni
EPIST. I XVI, 52	oderunt peccare boni virtutis amore;	boni virtutis amore – male formidine penæ
EPIST. I XVIII, 28	vult, et ait prope vera: “meae – contendere noli –	maeae – meae – mecum – mihi
EPIST. I XVIII, 47	surge et inhumanae senium depone camenae,	camaenae – camenae – camene – camoenae
EPIST. I XIX, 5	vina fere dulces oluerunt mane camenae.	vina ferae – vina fere – vinafere – vini ferae – vinifere
EPIST. I XIX, 10	hoc simul edixi, non cessavere poetae	cessaverae – edixi – edixit – edixti
EPIST. I XIX, 15	rupit iarbitam timagenis aemula lingua,	caena – cena – gena – linguae – lingua
EPIST. II I, 124	militiae quamquam piger et malus, utilis urbi,	miliciae – militiae – mollitie
EPIST. II I, 219	multa quidem nobis facimus mala saepe poetae –	po&e – poetae
EPIST. II I, 231	virtus, indigno non committenda poetae.	po&e – poetae
EPIST. II II, 47	civilisque rudem belli tulit aestus in arma	rudae – rudem
EPIST. II II, 134	et signo laeso non insanire lagoenae,	lacaenae – lacenae – lagoene – lagenae – lagoemae – lagoenae – lagoene
EPIST. II II, 190	utar et ex modico, quantum res poscet, acervo	e – ex
EPIST. II II, 206	cum vitio fugere? caret tibi pectus inani	fugae rite – fuge re – fuge rite – fugere
A. P. I, 6	credite, pisones, isti tabulae fore librum	pisones – pisonis – pissones – pissonis
A. P. I, 31	in vitium ducit culpae fuga, si caret arte.	culpae ducit – ducit culpae
A. P. I, 35	nesciet: hunc ego me, si quid componere curem,	curae – curem
A. P. I, 60	ut silvae foliis pronos mutantur in annos,	e foliis, pronos nutant ubi – foliis pronos mutantur
A. P. I, 128	difficile est proprie communia dicere, tuque	propriae – proprie
A. P. I, 141	‘dic mihi, musa, virum, captae post tempora troiae	captae post tempora – post captae tempora
A. P. I, 154	si plausoris eges aulaea manentis et usque	aulae – aulaea – aulea
A. P. I, 180	segnius inritant animos demissa per aurem	inritant – irritent – irritant
A. P. I, 262	aut ignoratae premit artis crimine turpi.	ignoratae – ignotae
A. P. I, 428	laetitiae; clamabit enim ‘pulchre, bene, recte’,	laeticiae – laetitiae – leticie – letitiae

SERM. I II, 110	atque aestus curasque gravis e pectore pelli?	a
SERM. I VI, 73	quo pueri magnis e centurionibus orti	et

Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe

GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII