varia lectio et testimonia

opus et commentarii • varialectio et testimonia • prosodia et metra

me

CARM. I I, 29	me doctarum hederae praemia frontium	me – te
CARM. I I, 35	quodsi me lyricis vatibus inseres, quodsi me lyricis vatibus inseres,	at si me melicis – quodsi me lyricis me – memet
CARM. I VII, 10	me nec tam patiens lacedaemon,	me nec – nec me
CARM. I XXV, 7	me tuo longas pereunte noctes,	me tuo – metu
CARM. I XXVIII, 14	iudice te non sordidus auctor	iudice me – iudice te
CARM. I XXXI, 16	me cichorea levesque malvae.	leticoreae – me cichorea
CARM. II XIX, 5	euhoe, recenti mens trepidat metu	menus – mens
EP. II, 49	non me lucrina iuverint conchylia,	non me – nonne
EP. XVII, 22	reliquit ossa pelle amicta lurida,	me luquit – relicit – reliquid – reliquit
SERM. I VI, 53	me possim, casu quod te sortitus amicum;	me possim – te possim
SERM. I VI, 54	nulla etenim mihi te fors obtulit: optimus olim	mihi te – tibi me
SERM. I VI, 122	ad quartam iaceo; post hanc vagor aut ego lecto	aut ego lecto – cum me delectet
SERM. I VIII, 38	corvorum atque in me veniat mictum atque cacatum	inme – in me
SERM. I IX, 73	tam nigrum surrexe mihi! fugit inprobus ac me	ac me – ame
SERM. I X, 40	versiculos, vetuit me tali voce quirinus	me tali – tali me
SERM. II III, 298	dixerit insanum qui me, totidem audiet atque dixerit insanum qui me, totidem audiet atque	quae in me totidem – qui me, totidem me sat idem – me statim idem – me, pol idem – me, totidem – memet, idem
SERM. II III, 301	qua me stultitia, quoniam non est genus unum, qua me stultitia, quoniam non est genus unum,	me qua – qua me qua me stultitia – quam me stultitiam
SERM. II V, 109	emptor, gaudentem nummo te addicere. sed me	me – ne
SERM. II VII, 42	obvolvas vitium?’ quid, si me stultior ipso	si me – sine
SERM. II VII, 71	cum semel effugit, reddit se prava catenis?	se me – semel
SERM. II VIII, 50	quod methymnaeam vitio mutaverit uvam.	m&himnaeam – me thymneam – methimneam – methymnaeam – methymneam – metimneam
EPIST. I VII, 24	dignum praestabo me etiam pro laude merentis.	me etiam – me, etiam
EPIST. I VII, 92	esse mihi.” “pol me miserum, patrone, vocares,	pol me – poli ne
EPIST. I VIII, 10	cur me funesto properent arcere veterno;	me – mihi
EPIST. I IX, 2	quanti me facias, nam cum rogat et prece cogit	cum rogat – me rogat
EPIST. I XIV, 8	insolabiliter, tamen istuc mens animusque	animusque – me animusque
EPIST. I XIX, 26	ac ne me foliis ideo brevioribus ornes,	ac me ne – ac ne me – at me ne
EPIST. II II, 49	unde simul primum me dimisere philippi,	me dimisere – medii misere
EPIST. II II, 79	tu me inter strepitus nocturnos atque diurnos	si me – sume – tu me
A. P. I, 35	nesciet: hunc ego me, si quid componere curem,	ego me – egomet
A. P. I, 102	humani voltus. si vis me flere, dolendum est	me visne dolere? – si me vis flere – si vis me flere

CARM. I I, 30	dis miscent superis, me gelidum nemus	te
CARM. I XXVIII, 21	me quoque devexi rapidus comes orionis	te
CARM. I XXXVIII, 7	dedecet myrtus, neque me sub arta	te
SERM. I III, 92	aut positum ante mea quia pullum in parte catini	me
SERM. I IV, 96	‘me capitolinus convictore usus amicoque	meo
SERM. I IV, 105	cum venia dabis: insuevit pater optimus hoc me,	mi
SERM. I VI, 59	me satureiano vectari rura caballo,	ne
SERM. I IX, 22	‘si bene me novi, non viscum pluris amicum,	te
SERM. II V, 58	‘num furis? an prudens ludis me obscura canendo?’	meo
SERM. II VI, 54	semper eris derisor.’ ‘at omnes di exagitent me,	te
EPIST. I VI, 21	ne plus frumenti dotalibus emetat agris	me

Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe

GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII