1 | Iam satis terris nivis atque dirae | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina I, II |
13 | non, si me satis audias, | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina I, XIII |
13 | quid quisque vitet, numquam homini satis | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina II, XIII |
14 | satis beatus unicis Sabinis. | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦UŪ|ŨŪ́¦Ũ trim. iamb. cat. | Carmina II, XVIII |
25 | desiderantem quod satis est neque | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, I |
7 | non, siquid Pholoen satis, | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina III, XV |
3 | tristes excubiae munierant satis | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, XVI |
44 | parca quod satis est manu. | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina III, XVI |
69 | mox ubi lusit satis, ‘abstineto’ | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XXVII |
31 | satis superque me benignitas tua | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, I |
19 | dedi satis superque poenarum tibi, | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, XVII |
62 | ‘nil satis est,’ inquit, ‘quia tanti quantum habeas sis:’ | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, I |
120 | iam satis est. ne me Crispini scrinia lippi | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, I |
52 | esse, daret quantum satis esset nec sibi damno | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
60 | personam satis est, non illud, quidquid ubique | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
66 | quam satis est, pugnis caesus ferroque petitus, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
41 | dixeris esse satis neque, siqui scribat uti nos | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
54 | non satis est puris versum perscribere verbis, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
116 | sit melius, causas reddet tibi; mi satis est, si | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
13 | iam satis est.' dum aes exigitur, dum mula ligatur, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, V |
68 | denique, cur umquam fugisset, cui satis una | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, V |
15 | ergo non satis est risu diducere rictum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, X |
84 | non ego; nam satis est equitem mihi plaudere, ut audax, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, X |
69 | scribe decem a Nerio: non est satis; adde Cicutae | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
127 | si quidvis satis est, peiuras, surripis, aufers | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
178 | quod satis esse putat pater et natura coercet. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
37 | nec satis est cara piscis averrere mensa | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, IV |
48 | nequaquam satis in re una consumere curam, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, IV |
4 | non satis est Ithacam revehi patriosque penatis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
64 | uncta satis pingui ponentur holuscula lardo? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
3 | mancipium domino et frugi quod sit satis, hoc est, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
2 | spectatum satis et donatum iam rude quaeris, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
46 | quod satis est cui contingit – nihil amplius optet. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, II |
16 | ultra quam satis est virtutem si petat ipsam. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VI |
16 | “Iam satis est!” “At tu, quantum vis, tolle.” “Benigne!” | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
83 | quam satis est morer – ex nitido fit rusticus, atque | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
46 | cogere quam satis est ac non cessare videbor. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, X |
35 | vilis et agninae (tribus ursis quod satis esset); | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XV |
43 | cum res deficiunt, satis inter vilia fortis; | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XV |
1 | Quamvis, Scaeva, satis per te tibi consulis, et scis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVII |
110 | Sed satis est orare Iovem quae ponit et aufert; | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVIII |
166 | nam spirat tragicum satis et feliciter audet; | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
53 | quae poterunt umquam satis expurgare cicutae, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
214 | lusisti satis, edisti satis atque bibisti: | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
99 | non satis est pulchra esse poemata: dulcia sunto | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
416 | nunc satis est dixisse ‘ego mira poemata pango; | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
470 | nec satis adparet, cur versus factitet, utrum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII