òåêñò ïåðåâîäû commentarii varialectio prosodia
O crudelis adhuc, et Veneris muneribus potens,
insperata tuae cum veniet pluma superbiae;
et quae nunc umeris involitant, deciderint comae;
nunc et qui color est puniceae flore prior rosae;
5 mutatus, Ligurine, in faciem verterit hispidam —
dices, heu, quotiens te speculo videris alterum:
“quae mens est hodie, cur eadem non puero fuit,
vel cur his animis incolumes non redeunt genae?”
Íà ñàéòå èñïîëüçóåòñÿ ãðå÷åñêèé øðèôò.