Extremum Tanain si biberes, Lyce,

saevo nupta viro, me tamen asperas

porrectum ante foris obicere incolis

plorares Aquilonibus.

5 Audis, quo strepitu ianua, quo nemus

inter pulcra satum tecta remugiat

ventis et positas ut glaciet nives

puro numine Iuppiter?

Ingratam Veneri pone superbiam,

10 ne currente retro funis eat rota –

non te Penelopen difficilem procis

Tyrrhenus genuit parens.

O quamvis neque te munera nec preces

nec tinctus viola pallor amantium

15 nec vir Pieria paelice saucius

curvat, supplicibus tuis

parcas, nec rigida mollior aesculo

nec Mauris animum mitior anguibus –

non hoc semper erit liminis aut aquae

20 caelestis patiens latus.