òåêñò • ïåðåâîäû • commentarii • varialectio • prosodia
Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,
trahuntque siccas machinae carinas.
ac neque iam stabulis gaudet pecus, aut arator igni,
nec prata canis albicant pruinis.
5 iam Cytherea choros ducit Venus imminente luna,
iunctaeque Nymphis Gratiae decentes
alterno terram quatiunt pede – dum gravis Cyclopum
Volcanus ardens visit officinas.
nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto,
10 aut flore, terrae quem ferunt solutae.
nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
seu poscat agna, sive malit haedo.
pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas
regumque turris. o beate Sesti,
15 vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam.
iam te premet nox fabulaeque Manes
et domus exilis Plutonia, quo simul mearis –
nec regna vini sortiere talis,
nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuventus
20 nunc omnis, et mox virgines tepebunt.
Íà ñàéòå èñïîëüçóåòñÿ ãðå÷åñêèé øðèôò.