29 | utrumque sacro digna silentio | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina II, XIII |
21 | utrumque nostrum incredibili modo | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina II, XVII |
3 | ut horridis utrumque verberes latus, | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, X |
58 | gregem aestuosa torret inpotentia, | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, XVI |
68 | et vivat puris manibus, contemnat utrumque. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
9 | ad Regem redeo. postquam nihil inter utrumque | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VII |
35 | nam Venusinus arat finem sub utrumque colonus, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, I |
112 | valvarum strepitus lectis excussit utrumque. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
17 | te magis adpositis delectat, habemus utrumque’. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VIII |
13 | Hunc amor, ira quidem communiter urit utrumque; | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, II |
11 | improvisa simul species exterret utrumque. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VI |
271 | laudavere sales, nimium patienter utrumque, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII