| 30 | longa Tithonum minuit senectus: | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, XVI |
| 4 | frontem senectus exaret, | ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. | Epodi, VIII |
| 5 | et decet obducta solvatur fronte senectus. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epodi, XIII |
| 57 | ne longum faciam: seu me tranquilla senectus | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, I |
| 88 | dura valetudo inciderit seu tarda senectus? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
| 18 | occupet extremis in vicis balba senectus. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XX |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII