16 | iam te premet nox fabulaeque Manes | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦UŪ|ŨŪ́¦Ũ trim. iamb. cat. | Carmina I, IV |
15 | naturae verique. sed omnis una manet nox | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Carmina I, XXVIII |
50 | dum favet nox et Venus, i secundo | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XI |
16 | dicetur merita nox quoque nenia. | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, XXVIII |
51 | nox et Diana, quae silentium regis, | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, V |
1 | nox erat et caelo fulgebat Luna sereno | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epodi, XV |
25 | urget diem nox et dies noctem – neque est | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, XVII |
9 | exspectans comites. iam nox inducere terris | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, V |
101 | nox medium caeli spatium, cum ponit uterque | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
20 | Ut nox longa quibus mentitur amica, diesque | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII