| 2 | o et praesidium, et dulce decus meum! | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina I, I |
| 3 | laudas bracchia, vae meum | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina I, XIII |
| 57 | non est meum, si mugiat Africis | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, XXIX |
| 53 | non Afra avis descendat in ventrem meum, | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, II |
| 66 | ridens dissimulare; meum iecur urere bilis. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
| 46 | ante meum nulli patuit quaesita palatum. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, IV |
| 20 | in venas animumque meum, quod verba ministret, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XV |
| 35 | Pone, meum est, inquit; pono tristisque recedo. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVI |
| 26 | Forte meum siquis te percontabitur aevum, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XX |
| 211 | ire poeta meum qui pectus inaniter angit, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER MMDCCLX MMDCCLXVII