7 | alterno terram quatiunt pede – dum gravis Cyclopum | Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU||Ū́U¦ŪU|Ū́Ũ arch. | Carmina I, IV |
16 | nequiquam thalamo gravis | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina I, XV |
30 | bellum resedit: protinus et gravis | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, III |
17 | sed palam captis gravis, heu nefas, heu | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina IV, VI |
22 | Hector vel acer Deiphobus gravis | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina IV, IX |
6 | iucunda, si contra – gravis? | ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. | Epodi, I |
5 | polypus an gravis hirsutis cubet hircus in alis, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epodi, XII |
4 | ‘o fortunati mercatores’ gravis annis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, I |
110 | atque aestus curasque gravis e pectore pelli? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
6 | praecinctis unum: minus est gravis Appia tardis. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, V |
80 | sive gravis veteri creterrae limus adhaesit. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, IV |
19 | autumnusque gravis, Libitinae quaestus acerbae. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
54 | interea suspensa gravis aulaea ruinas | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VIII |
6 | abicito potius, quam quo perferre iuberis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XIII |
26 | ad strepitum salias terrae gravis. Et tamen urges | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XIV |
82 | quae gravis Aesopus, quae doctus Roscius egit: | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII