11 | sedes Atlanteusque finis | ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 | Carmina I, XXXIV |
2 | per meos finis et aprica rura | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XVIII |
32 | finis amorum | ŪUU|ŪŨ adon. | Carmina IV, XI |
36 | quae finis aut quod me manet stipendium? | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, XVII |
50 | naturae finis viventi, iugera centum an | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, I |
92 | denique sit finis quaerendi, cumque habeas plus, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, I |
104 | Brundisium longae finis chartaeque viaeque est. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, V |
2 | incoluit finis, nemo generosior est te, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
60 | finis, ni sapiens sic Nomentanus amicum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VIII |
38 | vilis atque novos? excludat iurgia finis. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
141 | corpus et ipsum animum spe finis dura ferentem | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
406 | et longorum operum finis: ne forte pudori | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII