14 | speres perpetuum dulcia barbare | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina I, XIII |
75 | dulcia se in bilem vertent stomachoque tumultum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
12 | res ubi magna nitet domino sene; dulcia poma | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
23 | grata sume manu, neu dulcia differ in annum, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XI |
99 | non satis est pulchra esse poemata: dulcia sunto | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII