27 | fias recantatis amica | ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 | Carmina I, XVI |
6 | divitum mensis et amica templis: | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XI |
6 | amica vis pastoribus – | ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. | Epodi, VI |
49 | saevit, quod meretrice nepos insanus amica | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
57 | per medios fluviosque ruentis: clamet amica | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
20 | Ut nox longa quibus mentitur amica, diesque | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
26 | vixisset canis immundus, vel amica luto sus. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, II |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII