Q. HORATIUS FLACCUS • OPERA ET COMMENTARII
CARM. ICARM. IICARM. IIICARM. IVCARM. SAEC.EP.SERM. ISERM. IIEPIST. IEPIST. IIA. P.

index verborum


A  B  C  D  E  F  G  H  I  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  X  Z  

primae verbi litterae:  

tibi, in 166 versibus

navis, quae tibi creditum  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina I, III 
Tu ne quaesieris – scire nefas – quem mihi, quem tibi  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. mai. Carmina I, XI 
50 orte Saturno, tibi cura magni  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XII 
uror, seu tibi candidos  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina I, XIII 
aequor? non tibi sunt integra lintea,  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, XIV 
14 et musa cordi est. hic tibi copia  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina I, XVII 
cum tibi plausus,  ŪUU|ŪŨ adon. Carmina I, XX 
redderet laudes tibi Vaticani  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XX 
10 nulli flebilior quam tibi, Vergili.  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, XXIV 
nec tibi somnos adimunt amatque  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XXV 
13 cum tibi flagrans amor et libido,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XXV 
munera, nec quicquam tibi prodest  Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. Carmina I, XXVIII 
28  unde potest, tibi defluat aequo  Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. Carmina I, XXVIII 
nectis catenas? quae tibi virginum  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina I, XXIX 
decantes elegos, cur tibi iunior  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, XXXIII 
Ne sit ancillae tibi amor pudori,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina II, IV 
17 crede non illam tibi de scelesta  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina II, IV 
10 inmitis uvae: iam tibi lividos  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, V 
14 aetas et illi quos tibi dempserit  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, V 
20  parce cadis tibi destinatis.  ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 Carmina II, VII 
Ulla si iuris tibi peierati  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina II, VIII 
17 adde quod pubes tibi crescit omnis,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina II, VIII 
10 Mysten ademptum nec tibi vespero  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, IX 
31 et mihi forsan, tibi quod negarit,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina II, XVI 
34 mugiunt vaccae, tibi tollit hinnitum  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina II, XVI 
Quid fles, Asterie, quem tibi candidi  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, VII 
22 voces audit adhuc integer. at tibi  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, VII 
“Donec gratus eram tibi,  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina III, IX 
15 cessit immanis tibi blandienti  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina III, XI 
38 ‘surge, ne longus tibi somnus unde  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina III, XI 
tibi qualum Cythereae puer ales, tibi telas  UUŪ́Ū... dec. ion. Carmina III, XII 
frustra, nam gelidos inficiet tibi  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, XIII 
10 cum tibi nonae redeunt Decembres;  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina III, XVIII 
14 spargit agrestis tibi silva frondes,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina III, XVIII 
grande certamen, tibi praeda cedat,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina III, XX 
71 cum tibi invisus laceranda reddet  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina III, XXVII 
Tyrrhena regum progenies, tibi  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, XXIX 
ceteris maior, tibi miles inpar,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina IV, VI 
sed non haec mihi vis, nec tibi talium  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina IV, VIII 
34 obliviones: est animus tibi  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina IV, IX 
14 gaudiis, Idus tibi sunt agendae,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina IV, XI 
13 nec Coae referunt iam tibi purpurae  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina IV, XIII 
34 praebente divos. nam tibi quo die  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina IV, XIV 
77 maius parabo, maius infundam tibi  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, V 
cum sit tibi dens ater, et rugis vetus  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, VIII 
20  ore adlaborandum est tibi.  ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. Epodi, VIII 
12  pauperis ingenium?” querebar adplorans tibi,  Ū́UU|Ū́UU|Ũ||UŪ́¦UŪ|UŪ́¦UŨ eleg. Epodi, XI 
Quid tibi vis, mulier nigris dignissima barris?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epodi, XII 
22  cui properabantur? tibi nempe,  Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. Epodi, XII 
15 unde tibi reditum certo subtemine Parcae  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epodi, XIII 
19 dedi satis superque poenarum tibi,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVII 
49 tibi hospitale pectus et purae manus,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVII 
40 nil obstet tibi, dum ne sit te ditior alter.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, I 
54 ut tibi si sit opus liquidi non amplius urna  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, I 
89 quos tibi dat, retinere velis servareque amicos,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, I 
59 fama malum gravius quam res trahit. an tibi abunde  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
69 diceret haec animus ‘quid vis tibi? numquid ego a te  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
97 hoc facit insanum – multae tibi tum officient res,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
100 plurima, quae invideant pure adparere tibi rem.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
101 altera, nil obstat: Cois tibi paene videre est  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
103 metiri possis oculo latus. an tibi mavis  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
109 hiscine versiculis speras tibi posse dolores  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
114 num, tibi cum faucis urit sitis, aurea quaeris  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
116 pavonem rhombumque? tument tibi cum inguina, num, si  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
27 quam aut aquila aut serpens Epidaurius? at tibi contra  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
33 non alius quisquam, at tibi amicus, at ingenium ingens  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
35 concute, numqua tibi vitiorum inseverit olim  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
64 obtulerim tibi, Maecenas, ut forte legentem  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
123 falce recisurum simili te, si tibi regnum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
133 est opifex, solus sic rex.’ vellunt tibi barbam  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
64 nunc illud tantum quaeram, meritone tibi sit  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
90 hic tibi comis et urbanus liberque videtur  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
93 lividus et mordax videor tibi? mentio siquae  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
116 sit melius, causas reddet tibi; mi satis est, si  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
nec quod avus tibi maternus fuit atque paternus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
natus, dum ingenuus, persuades hoc tibi vere,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
24 non minus ignotos generosis. quo tibi, Tilli,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
41 namque est ille, pater quod erat meus.’ ‘hoc tibi Paulus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
47 nunc, quia sim tibi, Maecenas, convictor, at olim,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
63 quod placui tibi, qui turpi secernis honestum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
107 obiciet nemo sordis mihi, quas tibi, Tilli,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
16 persequar hinc quo nunc iter est tibi.’ ‘nil opus est te  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
17 circumagi: quendam volo visere non tibi notum;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
26 interpellandi locus hic erat ‘est tibi mater,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
34 dura tibi peragenda rei sit causa Petilli?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, X 
81 incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum:  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, I 
73 quae simplex olim tibi sederit. at simul assis  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
86 imbecilla volet: tibi quidnam accedet ad istam  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
97 iratum patruum, vicinos, te tibi iniquum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
106 uni nimirum recte tibi semper erunt res,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
iratus tibi, quod vini somnique benignus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
47 desipiant omnes aeque ac tu, qui tibi nomen  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
66 ‘accipe quod numquam reddas mihi’ si tibi dicam:  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
123 dis inimice senex custodis? ne tibi desit?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
191 di tibi dent capta classem redducere Troia.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
213 stas animo et purum est vitio tibi cum tumidum est cor?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
237 sume tibi deciens; tibi tantundem; tibi triplex,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
quodsi interciderit tibi nunc aliquid, repetes mox,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, IV 
11 sive aliud privum dabitur tibi, devolet illuc,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
13 et quoscumque feret cultus tibi fundus honores  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
33 auriculae – ‘tibi me virtus tua fecit amicum.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
51 qui testamentum tradet tibi cumque legendum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
81 sic tibi Penelope frugi est; quae si semel uno  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
29 ‘quid tibi vis, insane?’ et ‘quam rem agis?’ inprobus urget  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
D. Iamdudum ausculto et cupiens tibi dicere servos  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
32 quod nusquam tibi sit potandum. iusserit ad se  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
36 Mulvius et scurrae, tibi non referenda precati,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
80 vester ait, seu conservus, tibi quid sum ego? nempe  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
102 nil ego, si ducor libo fumante: tibi ingens  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
19 Fundani, pulcre fuerit tibi, nosse laboro.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VIII 
75 Nasidienus ad haec ‘tibi di, quaecumque preceris,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VIII 
57 Est animus tibi, sunt mores, est lingua fidesque,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
65 Isne tibi melius suadet, qui “Rem facias, rem,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
21 quae circumvolitas agilis thyma? non tibi parvum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, III 
30 debes hoc etiam rescribere sit tibi curae  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, III 
Non tu corpus eras sine pectore – di tibi formam,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, IV 
di tibi divitias dederunt, artemque fruendi.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, IV 
13 omnem crede diem tibi diluxisse supremum.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, IV 
Iamdudum splendet focus, et tibi munda supellex;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, V 
24 ostendat tibi te, ne fidos inter amicos  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, V 
26 iungaturque pari. Butram tibi, Septiciumque,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, V 
23 hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VI 
Quinque dies tibi pollicitus me rure futurum;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
43 Atride, magis apta tibi tua dona relinquam.”  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
70 me tibi si cenas hodie mecum.” “Ut libet.” “Ergo  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
scilicet ut tibi se laudare et tradere coner,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, IX 
49 Haec tibi dictabam post fanum putre Vacunae,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, X 
Quid tibi visa Chios, Bullati, notaque Lesbos,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XI 
22 Tu, quamcumque deus tibi fortunaverit horam,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XI 
ab Iove donari possit tibi. Tolle querellas –  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XII 
21 quae tu pulchra putas. Fornix tibi et uncta popina  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
25 quae possit tibi, nec meretrix tibicina, cuius  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
42 lignorum et pecoris tibi calo argutus, et horti.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
25 scribere te nobis, tibi nos accredere par est.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XV 
scribetur tibi forma loquaciter et situs agri.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
16 incolumem tibi me praestant septembribus horis.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
19 sed vereor ne cui de te plus quam tibi credas,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
25 Siquis bella tibi terra pugnata marique  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
28 servet in ambiguo qui consulit et tibi et Urbi  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
Quamvis, Scaeva, satis per te tibi consulis, et scis  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVII 
29 stultitiam patiuntur opes, tibi parvula res est.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVIII 
77 incutiant aliena tibi peccata pudorem;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVIII 
100 quid minuat curas, quid te tibi reddat amicum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVIII 
45 te solum, tibi pulcher.” Ad haec ego naribus uti  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIX 
Non erit emisso reditus tibi. “Quid miser egi?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XX 
19 Cum tibi sol tepidus pluris admoverit auris,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XX 
15 praesenti tibi maturos largimur honores  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
220 ut vineta egomet caedam mea – cum tibi librum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
247 dilecti tibi Vergilius Variusque poetae  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
siquis forte velit puerum tibi vendere natum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
13 nemo hoc mangonum faceret tibi; non temere a me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
18 prudens emisti vitiosum, dicta tibi est lex:  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
20 dixi me pigrum proficiscenti tibi, dixi  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
25 exspectata tibi non mittam carmina mendax.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
146 si tibi nulla sitim finiret copia lymphae,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
149 si volnus tibi monstrata radice vel herba  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
161 cum segetes occat tibi mox frumenta daturus,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
206 cum vitio fugere? caret tibi pectus inani  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
215 tempus abire tibi est, ne potum largius aequo  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
103 primum ipsi tibi: tum tua me infortunia laedent,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
156 aetatis cuiusque notandi sunt tibi mores,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
310 rem tibi Socraticae poterunt ostendere chartae  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
367 fingeris ad rectum et per te sapis, hoc tibi dictum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
386 id tibi iudicium est, ea mens. siquid tamen olim  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
407 sit tibi Musa lyrae sollers et cantor Apollo.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
427 nolito ad versus tibi factos ducere plenum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 

Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe


GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII