5 | navis, quae tibi creditum | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina I, III |
1 | Tu ne quaesieris – scire nefas – quem mihi, quem tibi | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. mai. | Carmina I, XI |
50 | orte Saturno, tibi cura magni | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina I, XII |
9 | uror, seu tibi candidos | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina I, XIII |
9 | aequor? non tibi sunt integra lintea, | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina I, XIV |
14 | et musa cordi est. hic tibi copia | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina I, XVII |
4 | cum tibi plausus, | ŪUU|ŪŨ adon. | Carmina I, XX |
7 | redderet laudes tibi Vaticani | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina I, XX |
10 | nulli flebilior quam tibi, Vergili. | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina I, XXIV |
3 | nec tibi somnos adimunt amatque | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina I, XXV |
13 | cum tibi flagrans amor et libido, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina I, XXV |
4 | munera, nec quicquam tibi prodest | Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. | Carmina I, XXVIII |
28 | unde potest, tibi defluat aequo | Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. | Carmina I, XXVIII |
5 | nectis catenas? quae tibi virginum | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina I, XXIX |
3 | decantes elegos, cur tibi iunior | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina I, XXXIII |
1 | Ne sit ancillae tibi amor pudori, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, IV |
17 | crede non illam tibi de scelesta | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, IV |
10 | inmitis uvae: iam tibi lividos | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina II, V |
14 | aetas et illi quos tibi dempserit | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina II, V |
20 | parce cadis tibi destinatis. | ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 | Carmina II, VII |
1 | Ulla si iuris tibi peierati | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, VIII |
17 | adde quod pubes tibi crescit omnis, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, VIII |
10 | Mysten ademptum nec tibi vespero | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina II, IX |
31 | et mihi forsan, tibi quod negarit, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, XVI |
34 | mugiunt vaccae, tibi tollit hinnitum | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, XVI |
1 | Quid fles, Asterie, quem tibi candidi | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, VII |
22 | voces audit adhuc integer. at tibi | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, VII |
1 | “Donec gratus eram tibi, | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina III, IX |
15 | cessit immanis tibi blandienti | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XI |
38 | ‘surge, ne longus tibi somnus unde | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XI |
4 | tibi qualum Cythereae puer ales, tibi telas | UUŪ́Ū... dec. ion. | Carmina III, XII |
6 | frustra, nam gelidos inficiet tibi | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, XIII |
10 | cum tibi nonae redeunt Decembres; | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XVIII |
14 | spargit agrestis tibi silva frondes, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XVIII |
7 | grande certamen, tibi praeda cedat, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XX |
71 | cum tibi invisus laceranda reddet | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XXVII |
1 | Tyrrhena regum progenies, tibi | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, XXIX |
5 | ceteris maior, tibi miles inpar, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina IV, VI |
9 | sed non haec mihi vis, nec tibi talium | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina IV, VIII |
34 | obliviones: est animus tibi | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina IV, IX |
14 | gaudiis, Idus tibi sunt agendae, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina IV, XI |
13 | nec Coae referunt iam tibi purpurae | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina IV, XIII |
34 | praebente divos. nam tibi quo die | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina IV, XIV |
77 | maius parabo, maius infundam tibi | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, V |
3 | cum sit tibi dens ater, et rugis vetus | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, VIII |
20 | ore adlaborandum est tibi. | ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. | Epodi, VIII |
12 | pauperis ingenium?” querebar adplorans tibi, | Ū́UU|Ū́UU|Ũ||UŪ́¦UŪ|UŪ́¦UŨ eleg. | Epodi, XI |
1 | Quid tibi vis, mulier nigris dignissima barris? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epodi, XII |
22 | cui properabantur? tibi nempe, | Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. | Epodi, XII |
15 | unde tibi reditum certo subtemine Parcae | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epodi, XIII |
19 | dedi satis superque poenarum tibi, | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, XVII |
49 | tibi hospitale pectus et purae manus, | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, XVII |
40 | nil obstet tibi, dum ne sit te ditior alter. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, I |
54 | ut tibi si sit opus liquidi non amplius urna | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, I |
89 | quos tibi dat, retinere velis servareque amicos, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, I |
59 | fama malum gravius quam res trahit. an tibi abunde | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
69 | diceret haec animus ‘quid vis tibi? numquid ego a te | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
97 | hoc facit insanum – multae tibi tum officient res, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
100 | plurima, quae invideant pure adparere tibi rem. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
101 | altera, nil obstat: Cois tibi paene videre est | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
103 | metiri possis oculo latus. an tibi mavis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
109 | hiscine versiculis speras tibi posse dolores | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
114 | num, tibi cum faucis urit sitis, aurea quaeris | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
116 | pavonem rhombumque? tument tibi cum inguina, num, si | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
27 | quam aut aquila aut serpens Epidaurius? at tibi contra | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
33 | non alius quisquam, at tibi amicus, at ingenium ingens | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
35 | concute, numqua tibi vitiorum inseverit olim | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
64 | obtulerim tibi, Maecenas, ut forte legentem | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
123 | falce recisurum simili te, si tibi regnum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
133 | est opifex, solus sic rex.’ vellunt tibi barbam | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
64 | nunc illud tantum quaeram, meritone tibi sit | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
90 | hic tibi comis et urbanus liberque videtur | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
93 | lividus et mordax videor tibi? mentio siquae | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
116 | sit melius, causas reddet tibi; mi satis est, si | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
3 | nec quod avus tibi maternus fuit atque paternus | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
8 | natus, dum ingenuus, persuades hoc tibi vere, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
24 | non minus ignotos generosis. quo tibi, Tilli, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
41 | namque est ille, pater quod erat meus.’ ‘hoc tibi Paulus | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
47 | nunc, quia sim tibi, Maecenas, convictor, at olim, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
63 | quod placui tibi, qui turpi secernis honestum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
107 | obiciet nemo sordis mihi, quas tibi, Tilli, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
16 | persequar hinc quo nunc iter est tibi.’ ‘nil opus est te | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
17 | circumagi: quendam volo visere non tibi notum; | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
26 | interpellandi locus hic erat ‘est tibi mater, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
34 | dura tibi peragenda rei sit causa Petilli? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, X |
81 | incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum: | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, I |
73 | quae simplex olim tibi sederit. at simul assis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
86 | imbecilla volet: tibi quidnam accedet ad istam | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
97 | iratum patruum, vicinos, te tibi iniquum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
106 | uni nimirum recte tibi semper erunt res, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
3 | iratus tibi, quod vini somnique benignus | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
47 | desipiant omnes aeque ac tu, qui tibi nomen | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
66 | ‘accipe quod numquam reddas mihi’ si tibi dicam: | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
123 | dis inimice senex custodis? ne tibi desit? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
191 | di tibi dent capta classem redducere Troia. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
213 | stas animo et purum est vitio tibi cum tumidum est cor? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
237 | sume tibi deciens; tibi tantundem; tibi triplex, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
6 | quodsi interciderit tibi nunc aliquid, repetes mox, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, IV |
11 | sive aliud privum dabitur tibi, devolet illuc, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
13 | et quoscumque feret cultus tibi fundus honores | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
33 | auriculae ‘tibi me virtus tua fecit amicum. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
51 | qui testamentum tradet tibi cumque legendum, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
81 | sic tibi Penelope frugi est; quae si semel uno | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
29 | ‘quid tibi vis, insane?’ et ‘quam rem agis?’ inprobus urget | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
1 | D. Iamdudum ausculto et cupiens tibi dicere servos | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
32 | quod nusquam tibi sit potandum. iusserit ad se | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
36 | Mulvius et scurrae, tibi non referenda precati, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
80 | vester ait, seu conservus, tibi quid sum ego? nempe | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
102 | nil ego, si ducor libo fumante: tibi ingens | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
19 | Fundani, pulcre fuerit tibi, nosse laboro. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VIII |
75 | Nasidienus ad haec ‘tibi di, quaecumque preceris, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VIII |
57 | Est animus tibi, sunt mores, est lingua fidesque, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
65 | Isne tibi melius suadet, qui “Rem facias, rem, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
21 | quae circumvolitas agilis thyma? non tibi parvum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, III |
30 | debes hoc etiam rescribere sit tibi curae | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, III |
6 | Non tu corpus eras sine pectore – di tibi formam, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, IV |
7 | di tibi divitias dederunt, artemque fruendi. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, IV |
13 | omnem crede diem tibi diluxisse supremum. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, IV |
7 | Iamdudum splendet focus, et tibi munda supellex; | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, V |
24 | ostendat tibi te, ne fidos inter amicos | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, V |
26 | iungaturque pari. Butram tibi, Septiciumque, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, V |
23 | hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VI |
1 | Quinque dies tibi pollicitus me rure futurum; | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
43 | Atride, magis apta tibi tua dona relinquam.” | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
70 | me tibi si cenas hodie mecum.” “Ut libet.” “Ergo | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
3 | scilicet ut tibi se laudare et tradere coner, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, IX |
49 | Haec tibi dictabam post fanum putre Vacunae, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, X |
1 | Quid tibi visa Chios, Bullati, notaque Lesbos, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XI |
22 | Tu, quamcumque deus tibi fortunaverit horam, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XI |
3 | ab Iove donari possit tibi. Tolle querellas – | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XII |
21 | quae tu pulchra putas. Fornix tibi et uncta popina | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XIV |
25 | quae possit tibi, nec meretrix tibicina, cuius | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XIV |
42 | lignorum et pecoris tibi calo argutus, et horti. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XIV |
25 | scribere te nobis, tibi nos accredere par est. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XV |
4 | scribetur tibi forma loquaciter et situs agri. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVI |
16 | incolumem tibi me praestant septembribus horis. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVI |
19 | sed vereor ne cui de te plus quam tibi credas, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVI |
25 | Siquis bella tibi terra pugnata marique | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVI |
28 | servet in ambiguo qui consulit et tibi et Urbi | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVI |
1 | Quamvis, Scaeva, satis per te tibi consulis, et scis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVII |
29 | stultitiam patiuntur opes, tibi parvula res est. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVIII |
77 | incutiant aliena tibi peccata pudorem; | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVIII |
100 | quid minuat curas, quid te tibi reddat amicum, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVIII |
45 | te solum, tibi pulcher.” Ad haec ego naribus uti | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XIX |
6 | Non erit emisso reditus tibi. “Quid miser egi? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XX |
19 | Cum tibi sol tepidus pluris admoverit auris, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XX |
15 | praesenti tibi maturos largimur honores | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
220 | ut vineta egomet caedam mea cum tibi librum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
247 | dilecti tibi Vergilius Variusque poetae | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
2 | siquis forte velit puerum tibi vendere natum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
13 | nemo hoc mangonum faceret tibi; non temere a me | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
18 | prudens emisti vitiosum, dicta tibi est lex: | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
20 | dixi me pigrum proficiscenti tibi, dixi | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
25 | exspectata tibi non mittam carmina mendax. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
146 | si tibi nulla sitim finiret copia lymphae, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
149 | si volnus tibi monstrata radice vel herba | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
161 | cum segetes occat tibi mox frumenta daturus, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
206 | cum vitio fugere? caret tibi pectus inani | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
215 | tempus abire tibi est, ne potum largius aequo | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
103 | primum ipsi tibi: tum tua me infortunia laedent, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
156 | aetatis cuiusque notandi sunt tibi mores, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
310 | rem tibi Socraticae poterunt ostendere chartae | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
367 | fingeris ad rectum et per te sapis, hoc tibi dictum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
386 | id tibi iudicium est, ea mens. siquid tamen olim | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
407 | sit tibi Musa lyrae sollers et cantor Apollo. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
427 | nolito ad versus tibi factos ducere plenum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII