1 | Tu ne quaesieris – scire nefas – quem mihi, quem tibi | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. mai. | Carmina I, XI |
5 | tum nec mens mihi nec color | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina I, XIII |
17 | nuper sollicitum quae mihi taedium, | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina I, XIV |
26 | mutare quaero tristia, dum mihi | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina I, XVI |
13 | hic vivum mihi caespitem, hic | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina I, XIX |
17 | frui paratis et valido mihi, | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina I, XXXI |
15 | dulce lenimen mihi cumque salve | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina I, XXXII |
13 | ille terrarum mihi praeter omnis | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, VI |
28 | dulce mihi furere est amico. | ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 | Carmina II, VII |
31 | et mihi forsan, tibi quod negarit, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, XVI |
37 | vestiunt lanae: mihi parva rura et | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, XVI |
2 | nec dis amicum est nec mihi te prius | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina II, XVII |
7 | nec Laconicas mihi | Ū́U¦ŪU|Ū́U¦Ũ dim. troch. cat. | Carmina II, XVIII |
9 | fas pervicacis est mihi Thyiadas | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina II, XIX |
22 | mercede pacta Laomedon, mihi | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, III |
22 | tollor Sabinos, seu mihi frigidum | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, IV |
13 | hic dies vere mihi festus atras | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XIV |
35 | languescit mihi nec pinguia Gallicis | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, XVI |
12 | lustratam Rhodopen, ut mihi devio | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, XXV |
45 | siquis infamem mihi nunc iuvencum | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XXVII |
52 | nunc mihi nunc alii benigna. | ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 | Carmina III, XXIX |
15 | quaesitam meritis, et mihi Delphica | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, XXX |
29 | spiritum Phoebus mihi, Phoebus artem | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina IV, VI |
9 | sed non haec mihi vis, nec tibi talium | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina IV, VIII |
1 | Est mihi nonum superantis annum | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina IV, XI |
17 | iure sollemnis mihi sanctiorque | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina IV, XI |
20 | quae me surpuerat mihi, | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina IV, XIII |
2 | tecum mihi discordia est. | ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. | Epodi, IV |
101 | neque hoc parentes, heu mihi superstites, | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, V |
21 | ad non amicos heu mihi postis et heu | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, XI |
2 | munera quid mihi quidve tabellas | Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. | Epodi, XII |
15 | Inachiam ter nocte potes! mihi semper ad unum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epodi, XII |
18 | cum mihi Cous adesset Amyntas, | Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. | Epodi, XII |
66 | sic solitus: ‘populus me sibilat, at mihi plaudo | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, I |
125 | haec ubi supposuit dextro corpus mihi laevom, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, II |
13 | omnia magna loquens, modo sit mihi mensa tripes et | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
19 | sic inpar sibi. nunc aliquis dicat mihi ‘quid tu? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
71 | si modo plura mihi bona sunt, inclinet, amari | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
94 | sit mihi? quid faciam, si furtum fecerit aut si | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
139 | praeter Crispinum sectabitur, et mihi dulces | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
104 | dixero quid, si forte iocosius, hoc mihi iuris | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
134 | porticus excepit, desum mihi. ‘rectius hoc est; | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
142 | sit mihi nam multo plures sumus, ac veluti te | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IV |
51 | quae super est Caudi cauponas. nunc mihi paucis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, V |
78 | ostentare mihi, quos torret Atabulus et quos | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, V |
48 | quod mihi pareret legio Romana tribuno. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
50 | iure mihi invideat quivis, ita te quoque amicum, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
54 | nulla etenim mihi te fors obtulit: optimus olim | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
69 | obiciet vere quisquam mihi, purus et insons, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
80 | ex re praeberi sumptus mihi crederet illos. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
81 | ipse mihi custos incorruptissimus omnis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
97 | fascibus et sellis nollem mihi sumere, demens | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
100 | nam mihi continuo maior quaerenda foret res | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
104 | pascendi, ducenda petorrita. nunc mihi curto | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
107 | obiciet nemo sordis mihi, quas tibi, Tilli, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
119 | deinde eo dormitum, non sollicitus, mihi quod cras | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VI |
35 | hunc Regem iugulas? operum hoc, mihi crede, tuorum est.’ | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VII |
17 | cum mihi non tantum furesque feraeque suetae | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VIII |
3 | accurrit quidam notus mihi nomine tantum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
8 | hoc’ inquam ‘mihi eris.’ misere discedere quaerens | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
27 | cognati, quis te salvo est opus?’ ‘haud mihi quisquam. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
29 | confice; namque instat fatum mihi triste, Sabella | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
56 | difficilis aditus primos habet.’ ‘haud mihi dero: | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
61 | Fuscus Aristius occurrit, mihi carus et illum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
70 | curtis Iudaeis oppedere?’ ‘nulla mihi’ inquam | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
73 | tam nigrum surrexe mihi! fugit inprobus ac me | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
84 | non ego; nam satis est equitem mihi plaudere, ut audax, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, X |
17 | Scipiadam ut sapiens Lucilius.’ ‘haud mihi dero, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, I |
44 | nec quisquam noceat cupido mihi pacis! at ille, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, I |
118 | ac mihi seu longum post tempus venerat hospes | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
135 | nunc mihi, nunc alii. quocirca vivite fortes | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
26 | inposuere mihi cognomen compita. H. novi | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
66 | ‘accipe quod numquam reddas mihi’ si tibi dicam: | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
75 | putidius multo cerebrum est, mihi crede, Perelli | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
88 | seu recte hoc volui, ne sis patruus mihi,’ credo, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
231 | verba facit leno: ‘quidquid mihi, quidquid et horum | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
296 | haec mihi Stertinius, sapientum octavos, amico | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
302 | insanire putas? ego nam videor mihi sanus. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
1 | ‘Unde et quo Catius?’ ‘non est mihi tempus, aventi | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, IV |
90 | nam quamvis memori referas mihi pectore cuncta, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, IV |
93 | non magni pendis, quia contigit; at mihi cura | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, IV |
35 | eripiet quivis oculos citius mihi quam te | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
60 | divinare etenim magnus mihi donat Apollo.’ | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
102 | nusquam est? unde mihi tam fortem tamque fidelem?’ | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
5 | Maia nate, nisi ut propria haec mihi munera faxis. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
10 | ‘o si urnam argenti fors quae mihi monstret, ut illi, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
15 | ingenium, utque soles, custos mihi maximus adsis. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
93 | carpe viam, mihi crede, comes, terrestria quando | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
115 | personuit canibus. tum rusticus: ‘haud mihi vita | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
75 | tune mihi dominus, rerum imperiis hominumque | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
81 | tu, mihi qui imperitas, aliis servis miser atque | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
104 | obsequium ventris mihi perniciosius est cur? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
116 | H. unde mihi lapidem? D. quorsum est opus? H. unde sagittas? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
2 | nam mihi quaerenti convivam dictus here illic | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VIII |
3 | de medio potare die. F. sic, ut mihi numquam | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VIII |
30 | ingustata mihi porrexerit ilia rhombi. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VIII |
1 | Prima dicte mihi, summa dicende Camena, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
7 | Est mihi purgatam crebro qui personet aurem: | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
19 | et mihi res, non me rebus subiungere conor. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
23 | sic mihi tarda fluunt ingrataque tempora, quae spem | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
15 | quid mihi Celsus agit? monitus multumque monendus – | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, III |
12 | Quo mihi fortunam si non conceditur uti? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, V |
4 | quam mihi das aegro, dabis aegrotare timenti, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
44 | Parvum parva decent; mihi iam non regia Roma, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
63 | respondet. “Neget ille mihi?” “Negat improbus, et te | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
92 | esse mihi.” “Pol me miserum, patrone, vocares, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
93 | si velles,” inquit, “verum mihi ponere nomen. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
9 | dissimulator opis propriae, mihi commodus uni. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, IX |
1 | Villice silvarum et mihi me reddentis agelli, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XIV |
16 | Me constare mihi scis et discedere tristem | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XIV |
2 | Quorum hominum regio, et qualis via? Nam mihi Baias | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XV |
11 | praeteragendus equus. “Quo tendis? Non mihi Cumas | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XV |
46 | “Nec furtum feci, nec fugi” – si mihi dicat | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVI |
56 | damnum est, non facinus mihi pacto lenius isto. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVI |
61 | Da mihi fallere, da iusto sanctoque videri, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVI |
66 | qui metuens vivet, liber mihi non erit unquam. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVI |
19 | “Scurror ego ipse mihi, populo tu; rectius hoc et | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVII |
46 | “Indotata mihi soror est, paupercula mater, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVII |
49 | “Et mihi.” Dividuo findetur munere quadra. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVII |
17 | sit mihi prima fides?” et “Vere quod placet ut non | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVIII |
106 | Sit mihi quod nunc est, etiam minus, ut mihi vivam | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVIII |
19 | O imitatores, servum pecus, ut mihi saepe | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XIX |
70 | esse reor, memini quae plagosum mihi parvo | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
210 | ille per extentum funem mihi posse videtur | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
41 | Romae nutriri mihi contigit atque doceri, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
61 | tres mihi convivae prope dissentire videntur | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
141 | ‘dic mihi, Musa, virum, captae post tempora Troiae | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
188 | quodcumque ostendis mihi sic, incredulus odi. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
357 | sic mihi, qui multum cessat, fit Choerilus ille, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
417 | occupet extremum scabies; mihi turpe relinqui est | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII