òåêñò • ïåðåâîäû • commentarii • varialectio • prosodia
Non usitata nec tenui ferar
pinna biformis per liquidum aethera
vates, neque in terris morabor
longius invidiaque maior
5 urbis relinquam. non ego, pauperum
sanguis parentum, non ego, quem vocas,
dilecte Maecenas, obibo,
nec Stygia cohibebor unda.
iam iam residunt cruribus asperae
10 pelles, et album mutor in alitem,
superne nascunturque leves
per digitos umerosque plumae.
iam, Daedaleo notior Icaro,
visam gementis litora Bosphori,
15 Syrtisque Gaetulas, canorus
ales, Hyperboreosque campos.
me Colchus, et, qui dissimulat metum
Marsae cohortis, Dacus, et ultimi
noscent Geloni, me peritus
20 discet Hiber, Rhodanique potor.
absint inani funere neniae,
luctusque turpes et querimoniae.
conpesce clamorem, ac sepulcri
mitte supervacuos honores.
Íà ñàéòå èñïîëüçóåòñÿ ãðå÷åñêèé øðèôò.