òåêñò ïåðåâîäû commentarii varialectio prosodia
Vides ut alta stet nive candidum
Soracte, nec iam sustineant onus
silvae laborantes, geluque
flumina constiterint acuto.
5 dissolve frigus, ligna super foco
large reponens, atque benignius
deprome quadrimum Sabina,
o Thaliarche, merum diota.
permitte divis cetera, qui simul
10 stravere ventos aequore fervido
deproeliantis, nec cupressi,
nec veteres agitantur orni.
quid sit futurum cras fuge quaerere, et
quem Fors dierum cumque dabit lucro
15 adpone, nec dulcis amores
sperne, puer, neque tu choreas —
donec virenti canities abest
morosa. nunc et campus, et areae,
lenesque sub noctem susurri
20 conposita repetantur hora;
nunc et latentis proditor intumo
gratus puellae risus ab angulo,
pignusque dereptum lacertis
aut digito male pertinaci.
Íà ñàéòå èñïîëüçóåòñÿ ãðå÷åñêèé øðèôò.