CAMPANUS, adj., [GoogleMaps]
Rel. Êàìïàíèÿ (Campania); îáëàñòü â ñðåäíåé Èòàëèè, íà çàïàäíîì ïîáåðåæüå. Îäíà èç íàèáîëåå ïëîäîðîäíûõ ÷àñòåé Èòàëèè («Êàìïàíèÿ áëàãîäàòíàÿ»; Campania Felix).
45 | proxima Campano ponti quae villula, tectum | Sermones I V |
118 | vilis, cum patera guttus, Campana supellex. | Sermones I VI |
144 | Campana solitus trulla vappamque profestis, | Sermones II III |
56 | quantum non Aquilo Campanis excitat agris. | Sermones II VIII |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII