| 19 | eximit virtus populumque falsis | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, II |
| 11 | cum fracta virtus et minaces | ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 | Carmina II, VII |
| 17 | virtus repulsae nescia sordidae | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, II |
| 21 | virtus recludens inmeritis mori | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, II |
| 29 | nec vera virtus, cum semel excidit, | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, V |
| 12 | saepe mero caluisse virtus. | ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 | Carmina III, XXI |
| 22 | virtus et metuens alterius viri | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, XXIV |
| 31 | virtus neque inbellem feroces | ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 | Carmina IV, IV |
| 26 | virtus et favor et lingua potentium | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina IV, VIII |
| 30 | celata virtus. non ego te meis | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina IV, IX |
| 58 | priscus et neglecta redire virtus | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmen Saeculare, I |
| 26 | virtus sepulcrum condidit! | ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. | Epodi, IX |
| 5 | aemula nec virtus Capuae, nec Spartacus acer, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epodi, XVI |
| 39 | vos, quibus est virtus, muliebrem tollite luctum, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epodi, XVI |
| 42 | errori nomen virtus posuisset honestum. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, III |
| 14 | non aliam ob causam, nisi quod virtus in utroque | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, VII |
| 54 | proximus esse.’ ‘velis tantummodo: quae tua virtus, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, IX |
| 16 | auditoris; et est quaedam tamen hic quoque virtus. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones I, X |
| 72 | virtus Scipiadae et mitis sapientia Laeli, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, I |
| 1 | Quae virtus et quanta, boni, sit vivere parvo – | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, II |
| 95 | virtus, fama, decus, divina humanaque pulchris | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, III |
| 8 | et genus et virtus, nisi cum re, vilior alga est.’ | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
| 33 | auriculae – ‘tibi me virtus tua fecit amicum. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, V |
| 103 | virtus atque animus cenis responsat opimis? | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VII |
| 41 | virtus est vitium fugere, et sapientia prima | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
| 54 | virtus post nummos” – haec Ianus summus ab imo | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, I |
| 17 | Rursus, quid virtus et quid sapientia possit | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, II |
| 30 | Si virtus hoc una potest dare, fortis omissis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VI |
| 41 | hic subit et perfert; aut virtus nomen inane est, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVII |
| 8 | dum vult libertas dici mera veraque virtus. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVIII |
| 9 | virtus est medium vitiorum et utrimque reductum. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVIII |
| 231 | virtus, indigno non committenda poetae. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
| 37 | ‘i bone, quo virtus tua te vocat, i pede fausto, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
| 42 | ordinis haec virtus erit et venus, aut ego fallor, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
| 308 | quid deceat, quid non, quo virtus, quo ferat error. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII