| 8 | et regnum Priami vetus. | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina I, XV |
| 21 | servit Hispanae vetus hostis orae | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, VIII |
| 7 | vina creterrae, vetus ara multo | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XVIII |
| 3 | cum sit tibi dens ater, et rugis vetus | ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. | Epodi, VIII |
| 36 | missus ad hoc pulsis, vetus est ut fama, Sabellis, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, I |
| 81 | accepisse cavo, veterem vetus hospes amicum, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Sermones II, VI |
| 17 | I nunc, argentum et marmor vetus aeraque et artis | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VI |
| 39 | est vetus atque probus, centum qui perficit annos. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
| 54 | paene recens? adeo sanctum est vetus omne poema. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
| 91 | quam nobis, quid nunc esset vetus? aut quid haberet | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
| 61 | prima cadunt ita verborum vetus interit aetas, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
| 281 | successit vetus his comoedia, non sine multa | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
Ad signa Graeca ostendenda, litteras Graecas colloca
GAI SEVER • MMDCCLXX • MMDCCLXXVII