2 | o et praesidium, et dulce decus meum! | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina I, I |
23 | dulce ridentem Lalagen amabo, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina I, XXII |
24 | dulce loquentem. | ŪUU|ŪŨ adon. | Carmina I, XXII |
15 | dulce lenimen mihi cumque salve | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina I, XXXII |
10 | dulce pellitis ovibus Galaesi | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, VI |
28 | dulce mihi furere est amico. | ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 | Carmina II, VII |
13 | dulce et decorum est pro patria mori: | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, II |
18 | nil mortale loquar. dulce periculum est, | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, XXV |
28 | dulce est desipere in loco. | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina IV, XII |
8 | non dulce, ni tecum simul, | ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. | Epodi, I |
27 | reddes dulce loqui, reddes ridere decorum, et | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, VII |
101 | quid pure tranquille – honos, an dulce lucellum, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVIII |
103 | Romae dulce diu fuit et sollemne reclusa | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, I |
9 | quin etiam canet, indoctum, sed dulce bibenti. | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae II, II |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII