| 5 | iam Cytherea choros ducit venus imminente luna, | Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU||Ū́U¦ŪU|Ū́Ũ arch. | Carmina I, IV |
| 15 | laedentem oscula, quae venus | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina I, XIII |
| 6 | Quis non te potius, Bacche pater, teque, decens venus? | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. mai. | Carmina I, XVIII |
| 9 | in me tota ruens venus | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina I, XIX |
| 14 | mercede. quae te cumque domat venus, | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina I, XXVII |
| 1 | O venus, regina Cnidi Paphique, | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina I, XXX |
| 13 | ipsum me melior cum peteret venus, | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina I, XXXIII |
| 25 | curatve myrto? quem venus arbitrum | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina II, VII |
| 13 | ridet hoc, inquam, venus ipsa, rident | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina II, VIII |
| 17 | “quid si prisca redit venus, | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina III, IX |
| 50 | dum favet nox et venus, i secundo | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XI |
| 6 | custodem pavidum Iuppiter et venus | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina III, XVI |
| 21 | te Liber et si laeta aderit venus | ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 | Carmina III, XXI |
| 67 | perfidum ridens venus et remisso | ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. | Carmina III, XXVII |
| 1 | Intermissa, venus, diu | ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. | Carmina IV, I |
| 17 | quo fugit venus, heu, quove color, decens | ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. | Carmina IV, XIII |
| 21 | Quem damnosa venus, quem praeceps alea nudat, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Epistulae I, XVIII |
| 42 | ordinis haec virtus erit et venus, aut ego fallor, | Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. | Ars Poetica, I |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII