Q. HORATIUS FLACCUS • OPERA ET COMMENTARII
CARM. ICARM. IICARM. IIICARM. IVCARM. SAEC.EP.SERM. ISERM. IIEPIST. IEPIST. IIA. P.

index verborum


A  B  C  D  E  F  G  H  I  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  X  Z  

primae verbi litterae:  

me, in 207 versibus

29 me doctarum hederae praemia frontium  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, I 
30 dis miscent superis, me gelidum nemus  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, I 
35 quodsi me lyricis vatibus inseres,  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, I 
13 intemptata nites! me tabula sacer  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, V 
10  me nec tam patiens Lacedaemon,  Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. Carmina I, VII 
13 non, si me satis audias,  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina I, XIII 
22 conpesce mentem: me quoque pectoris  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina I, XVI 
13 di me tuentur, dis pietas mea  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina I, XVII 
Thebanaeque iubet me Semelae puer  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, XIX 
urit me Glycerae nitor  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina I, XIX 
in me tota ruens Venus  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina I, XIX 
namque me silva lupus in Sabina,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XXII 
17 pone me pigris ubi nulla campis  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XXII 
Vitas inuleo me similis, Chloe,  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, XXIII 
me tuo longas pereunte noctes,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XXV 
voltis severi me quoque sumere  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina I, XXVII 
21 me quoque devexi rapidus comes Orionis  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Carmina I, XXVIII 
15  inpune. me pascunt olivae,  ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 Carmina I, XXXI 
16  me cichorea levesque malvae.  ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 Carmina I, XXXI 
13 ipsum me melior cum peteret Venus,  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, XXXIII 
dedecet myrtus, neque me sub arta  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XXXVIII 
13 sed me per hostis Mercurius celer  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, VII 
13 me dulcis dominae Musa Licymniae  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina II, XII 
14 cantus, me voluit dicere lucidum  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina II, XII 
Cur me querelis exanimas tuis?  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, XVII 
13 me nec Chimaerae spiritus igneae  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, XVII 
17 seu Libra seu me Scorpios adspicit  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, XVII 
27  me truncus inlapsus cerebro  ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 Carmina II, XVII 
11 me petit. nihil supra  Ū́U¦ŪU|Ū́U¦Ũ dim. troch. cat. Carmina II, XVIII 
17 me Colchus, et, qui dissimulat metum  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, XX 
19  noscent Geloni, me peritus  ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 Carmina II, XX 
64  coniuge me Iovis et sorore.  ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 Carmina III, III 
auditis? an me ludit amabilis  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, IV 
me fabulosae Volture in Apulo  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, IV 
26 non me Philippis versa acies retro,  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, IV 
me nunc Thressa Chloe regit,  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina III, IX 
13 me torret face mutua  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina III, IX 
saevo nupta viro, me tamen asperas  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, X 
45 me pater saevis oneret catenis,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina III, XI 
47 me vel extremos Numidarum in agros  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina III, XI 
14 me dicente cavis inpositam ilicem  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, XIII 
28  me lentus Glycerae torret amor meae.  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, XIX 
Quo me, Bacche, rapis tui  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina III, XXV 
iamdudum apud me est: eripe te morae,  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, XXIX 
55  virtute me involvo probamque  ŨŪ¦UŪ|ŨŪ||UŪ¦Ũ alc. 9 Carmina III, XXIX 
62 tunc me biremis praesidio scaphae  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, XXIX 
29 me nec femina nec puer  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina IV, I 
54 me tener solvet vitulus, relicta  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina IV, II 
15 vatum ponere me choros,  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina IV, III 
ferres, divite me scilicet artium  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina IV, VIII 
20  quae me surpuerat mihi,  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina IV, XIII 
Phoebus volentem proelia me loqui  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina IV, XV 
31 satis superque me benignitas tua  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, I 
49 non me Lucrina iuverint conchylia,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, II 
incoctus herbis me fefellit? an malas  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, III 
voltus in unum me truces?  ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. Epodi, V 
quid ut noverca me intueris aut uti  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, V 
68  radix fefellit me locis:  ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. Epodi, V 
75 ad me recurres, nec vocata mens tua  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, V 
et me remorsurum petis?  ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. Epodi, VI 
15 an si quis atro dente me petiverit,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, VI 
sed incitat me pectus et mammae putres,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, VIII 
Petti, nihil me sicut antea iuvat  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XI 
amore, qui me praeter omnis expetit  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XI 
heu me, per urbem – nam pudet tanti mali –  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XI 
24  vincere mollitia amor Lycisci me tenet,  Ū́UU|Ū́UU|Ũ||UŪ́¦UŪ|UŪ́¦UŨ eleg. Epodi, XI 
14  “Inachia langues minus ac me,  Ū́UU|Ū́UU|Ū́UU|Ū́Ũ alcm. Epodi, XII 
deus, deus nam me vetat –  ŨŪ́¦UŪ|ŨŪ́¦UŨ dim. iamb. acat. Epodi, XIV 
15 gaude sorte tua – me libertina nec uno  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epodi, XIV 
66  piis secunda, vate me, datur fuga.  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVI 
24 nullum a labore me reclinat otium,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVII 
36 quae finis aut quod me manet stipendium?  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVII 
45 et tu – potes nam – solve me dementia,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVII 
66 sic solitus: ‘populus me sibilat, at mihi plaudo  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, I 
120 iam satis est. ne me Crispini scrinia lippi  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, I 
36 ‘sic me’ mirator cunni Cupiennius albi.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
63 simplicior quis et est, qualem me saepe libenter  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
14 Crispinus minimo me provocat ‘accipe, si vis,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
17 di bene fecerunt, inopis me quodque pusilli  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
39 primum ego me illorum, dederim quibus esse poetis,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
70 non ego sim Capri neque Sulgi: cur metuas me?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
80 hoc in me iacis? est auctor quis denique eorum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
96 me Capitolinus convictore usus amicoque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
102 atque animo prius, ut siquid promittere de me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
105 cum venia dabis: insuevit pater optimus hoc me,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
107 cum me hortaretur, parce frugaliter atque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
120 membra animumque tuum, nabis sine cortice.’ sic me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
133 consilium proprium; neque enim, cum lectulus aut me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
Egressum magna me accepit Aricia Roma  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, V 
42 terra tulit neque quis me sit devinctior alter.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, V 
ignotos, ut me libertino patre natum.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
40 ‘at Novius collega gradu post me sedet uno;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
45 nunc ad me redeo libertino patre natum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
53 me possim, casu quod te sortitus amicum;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
58 non ego me claro natum patre, non ego circum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
59 me Satureiano vectari rura caballo,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
70 ut me collaudem, si et vivo carus amicis,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
72 noluit in Flavi ludum me mittere, magni  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
88 laus illi debetur et a me gratia maior.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
89 nil me paeniteat sanum patris huius, eoque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
92 sic me defendam. longe mea discrepat istis  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
114 saepe forum, adsisto divinis, inde domum me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
123 aut scripto quod me tacitum iuvet unguor olivo,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
125 ast ubi me fessum sol acrior ire lavatum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
130 his me consolor victurum suavius ac si  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
38 corvorum atque in me veniat mictum atque cacatum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VIII 
22 ‘si bene me novi, non Viscum pluris amicum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
23 non Varium facies; nam quis me scribere pluris  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
38 ‘si me amas,’ inquit ‘paulum hic ades.’ ‘inteream, si  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
41 ‘tene relinquam an rem.’ ‘me, sodes.’ ‘non faciam’ ille,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
65 distorquens oculos, ut me eriperet. male salsus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
73 tam nigrum surrexe mihi! fugit inprobus ac me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
78 undique concursus. sic me servavit Apollo.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
40 versiculos, vetuit me tali voce Quirinus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, X 
28 milia: me pedibus delectat claudere verba  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, I 
40 quemquam animantem et me veluti custodiet ensis  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, I 
45 qui me conmorit – melius non tangere, clamo –  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, I 
57 ne longum faciam: seu me tranquilla senectus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, I 
75 infra Lucili censum ingeniumque, tamen me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, I 
93 heroas natum tellus me prima tulisset.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
130 nec me nec quemquam statuit: nos expulit ille,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
18 tam bene me nosti? D. postquam omnis res mea Ianum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
34 descripsi docilis praecepta haec, tempore quo me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
38 me capite in flumen, dexter stetit et ‘cave faxis  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
80 aut alio mentis morbo calet: huc propius me,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
262 invisis foribus? ‘nec nunc, cum me vocet ultro,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
283 ‘quid tam magnum?’ addens – ‘unum me surpite morti!  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
298 dixerit insanum qui me, totidem audiet atque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
301 qua me stultitia, quoniam non est genus unum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
305 H. stultum me fateor – liceat concedere veris –  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
306 atque etiam insanum; tantum hoc edissere, quo me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
89 ducere me auditum, perges quocumque, memento.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, IV 
19 me gessi, certans semper melioribus.’ ‘ergo  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
33 auriculae – ‘tibi me virtus tua fecit amicum.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
58 ‘num furis? an prudens ludis me obscura canendo?’  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
84 me sene quod dicam factum est. anus inproba Thebis  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
109 emptor, gaudentem nummo te addicere. sed me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
16 ergo ubi me in montes et in arcem ex urbe removi,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
18 nec mala me ambitio perdit nec plumbeus auster  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
23 principium. Romae sponsorem me rapis: ‘eia,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
41 ex quo Maecenas me coepit habere suorum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
51 quicumque obvius est, me consulit: ‘o bone – nam te  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
54 semper eris derisor.’ ‘at omnes di exagitent me,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
57 iurantem me scire nihil mirantur ut unum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
116 est opus hac’ ait et ‘valeas: me silva cavosque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
37 discedunt. ‘etenim fateor me’ dixerit ille  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
42 obvolvas vitium?’ quid, si me stultior ipso  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
44 me voltu terrere; manum stomachumque teneto,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
45 dum quae Crispini docuit me ianitor edo.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
47 peccat uter nostrum cruce dignius? acris ubi me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
20 F. summus ego et prope me Viscus Thurinus et infra,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VIII 
31 post hoc me docuit melimela rubere minorem  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VIII 
Maecenas, iterum antiquo me includere ludo?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
13 Ac ne forte roges quo me duce, quo lare tuter –  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
15 quo me cumque rapit tempestas – deferor hospes.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
19 et mihi res, non me rebus subiungere conor.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
27 Restat ut his ego me ipse regam solerque elementis –  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
70  Quodsi me populus Romanus forte roget cur  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
74 respondit referam: “Quia me vestigia terrent,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
101 insanire putas sollemnia me, neque rides,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, I 
15 me pinguem et nitidum bene curata cute vises,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, IV 
Quinque dies tibi pollicitus me rure futurum;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
si me vivere vis sanum recteque valentem –  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
15 tu me fecisti locupletem vescere sodes.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
24 Dignum praestabo me etiam pro laude merentis.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
25 Quodsi me noles usquam discedere, reddes  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
70 me tibi si cenas hodie mecum.” “Ut libet.” “Ergo  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
92 esse mihi.” “Pol me miserum, patrone, vocares,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
95 obsecro et obtestor, vitae me redde priori.”  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
10 cur me funesto properent arcere veterno;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VIII 
quanti me facias, nam cum rogat et prece cogit  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, IX 
quid possim videt ac novit me valdius ipso.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, IX 
45 nec me dimittes incastigatum, ubi plura  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, X 
Villice silvarum et mihi me reddentis agelli,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
me quamvis Lamiae pietas et cura moratur  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
16 me constare mihi scis et discedere tristem  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
me facit invisum, gelida cum perluor unda  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XV 
21 quod me Lucanae iuvenem commendet amicae.)  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XV 
16 incolumem tibi me praestant septembribus horis.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
74 rector Thebarum, quid me perferre patique  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
78 “Ipse deus simul atque volam me solvet.” Opinor  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
15 fastidiret holus qui me notat.” Utrius horum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVII 
20 splendidius multo est. Equos ut me portet, alat rex,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVII 
103 me quotiens reficit gelidus Digentia rivus,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVIII 
26 Ac ne me foliis ideo brevioribus ornes,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIX 
20 me libertino natum patre, et in tenui re  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XX 
23 me primis Urbis belli placuisse domique;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XX 
27 me quater undenos sciat implevisse Decembris  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XX 
111 ipse ego, qui nullos me adfirmo scribere versus,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
180 subruit aut reficit. valeat res ludicra, si me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
208 ac ne forte putes me quae facere ipse recusem,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
213 ut magus, et modo me Thebis, modo ponit Athenis.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
264 nil moror officium quod me gravat ac neque ficto  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, I 
12 res urget me nulla; meo sum pauper in aere.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
13 nemo hoc mangonum faceret tibi; non temere a me  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
20 dixi me pigrum proficiscenti tibi, dixi  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
46 dura sed emovere loco me tempora grato  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
49 unde simul primum me dimisere Philippi,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
65 praeter cetera me Romaene poemata censes  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
79 tu me inter strepitus nocturnos atque diurnos  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
127 dum mea delectent mala me vel denique fallant,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
138 et redit ad sese, ‘pol me occidistis, amici,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
191 tollam nec metuam, quid de me iudicet heres,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
35 nesciet: hunc ego me, si quid componere curem,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
102 humani voltus. si vis me flere, dolendum est  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
103 primum ipsi tibi: tum tua me infortunia laedent,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
244 silvis deducti caveant me iudice Fauni,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 

Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe


GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII