DACUS, adj.
9 | te Dacus asper, te profugi Scythae | Carmina I XXXV |
18 | Marsae cohortis, Dacus, et ultimi | Carmina II XX |
14 | delevit urbem Dacus et Aethiops, | Carmina III VI |
18 | occidit Daci Cotisonis agmen, | Carmina III VIII |
53 | numquid de Dacis audisti?’ ‘nil equidem.’ ‘ut tu | Sermones II VI |
Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe
GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII