Q. HORATIUS FLACCUS • OPERA ET COMMENTARII
CARM. ICARM. IICARM. IIICARM. IVCARM. SAEC.EP.SERM. ISERM. IIEPIST. IEPIST. IIA. P.

index verborum


A  B  C  D  E  F  G  H  I  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  X  Z  

primae verbi litterae:  

tu, in 130 versibus

33 sive tu mavis, Erycina ridens,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, II 
17 perpetuos — sic tu, sapiens, finire memento  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Carmina I, VII 
16  sperne, puer, neque tu choreas —  ŪUU¦Ū¦¦UU|ŪU¦ŪŨ alc. 10 Carmina I, IX 
17 tu pias laetis animas reponis  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, X 
tu ne quaesieris – scire nefas – quem mihi, quem tibi  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. mai. Carmina I, XI 
51 Caesaris fatis data: tu secundo  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XII 
58 tu gravi curru quaties Olympum,  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XII 
59 tu parum castis inimica mittes  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XII 
Cum tu, Lydia, Telephi  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina I, XIII 
15  fidit. tu nisi ventis  ŪŨ|ŪUUŪ|Ũ pher. Carmina I, XIV 
29 quem tu, cervus uti vallis in altera  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, XV 
10 tu bibes uvam. mea nec Falernae  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina I, XX 
11 tu frustra pius, heu, non ita creditum  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina I, XXIV 
23 at tu, nauta, vagae ne parce malignus harenae  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Carmina I, XXVIII 
13 cum tu coemptos undique nobilis  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina I, XXIX 
22 postulant arces: ibi tu calentem  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina II, VI 
crederem: sed tu simul obligasti  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina II, VIII 
tu semper urges flebilibus modis  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, IX 
21 num tu quae tenuit dives Achaemenes  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina II, XII 
17 tu secanda marmora  Ū́U¦ŪU|Ū́U¦Ũ dim. troch. cat. Carmina II, XVIII 
17 tu flectis amnis, tu mare barbarum,  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, XIX 
18 tu separatis uvidus in iugis  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, XIX 
21 tu, cum parentis regna per arduum  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina II, XIX 
22  ille est, tu levior cortice et inprobo  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, IX 
13 tu potes tigris comitesque silvas  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina III, XI 
10 nescit tangere, tu frigus amabile  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, XIII 
13 fies nobilium tu quoque fontium,  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, XIII 
38 nec, si plura velim, tu dare deneges.  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina III, XVI 
interim, dum tu celeris sagittas  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina III, XX 
seu tu querellas sive geris iocos  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, XXI 
13 tu lene tormentum ingenio admoves  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, XXI 
14 plerumque duro, tu sapientium  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, XXI 
17 tu spem reducis mentibus anxiis  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, XXI 
11 tu curva recines lyra  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina III, XXVIII 
25 tu civitatem quis deceat status  ŨŪ¦UŪ¦Ũ||ŪUU|ŪUŨ alc. 11 Carmina III, XXIX 
Quem tu, Melpomene, semel  ŪŨ|ŪUUŪ|UŨ glyc. Carmina IV, III 
Graiorum, neque tu pessuma munerum  ŪŨ|ŪUUŪ||ŪUUŪ|UŨ ascl. min. Carmina IV, VIII 
21 Telephum, quem tu petis, occupavit  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmina IV, XI 
15 sive tu Lucina probas vocari  ŪU¦ŪŨ|Ū¦¦UUŪ|UŪŨ sapph. min. Carmen Saeculare, I 
tu, cum timenda voce complesti nemus,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, VI 
21 io Triumphe! tu moraris aureos  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, IX 
25 o ego non felix, quam tu fugis, ut pavet acris  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epodi, XII 
tu vina Torquato move consule pressa meo.  UŪ́¦UŪ|UŪ́¦UŪ||Ū́UU|Ū́UU|Ũ iambel. Epodi, XIII 
cum tu, magnorum numen laesura deorum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epodi, XV 
17 et tu, quicumque es, felicior atque meo nunc  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epodi, XV 
33 virens in Aetna flamma! tu, donec cinis  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVII 
40 voles sonare: ‘tu pudica, tu proba,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVII 
45 et tu – potes nam – solve me dementia,  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVII 
56 inultus ut tu riseris Cotytia  ŨŪ́¦UŪ|Ũ¦¦Ū́¦Ũ¦¦Ū|UŪ́¦UŨ trim. iamb. acat. Epodi, XVII 
16 ‘iam faciam quod voltis: eris tu, qui modo miles,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, I 
17 mercator; tu, consultus modo, rusticus: hinc vos,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, I 
86 miraris, cum tu argento post omnia ponas,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, I 
74 dives opis natura suae, tu si modo recte  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, II 
19 sic inpar sibi. nunc aliquis dicat mihi ‘quid tu?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
21 Maenius absentem Novium cum carperet, ‘heus tu’  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
134 lascivi pueri, quos tu nisi fuste coerces,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
137 ne longum faciam: dum tu quadrante lavatum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, III 
19 at tu conclusas hircinis follibus auras  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
69 ut sis tu similis Caeli Birrique latronum,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
85 qui nequit: hic niger est, hunc tu, Romane, caveto.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IV 
110 hoc ego commodius quam tu, praeclare senator,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, VI 
49 quo tu rere, modo; domus hac nec purior ulla est  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
69 tempore dicam; hodie tricensima sabbata: vin tu  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
75 adversarius et ‘quo tu, turpissime?’ magna  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, IX 
60 tu nihil in magno doctus reprehendis Homero?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones I, X 
78 offendet solido – nisi quid tu, docte Trebati,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, I 
86 ‘solventur risu tabulae, tu missus abibis.’  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, I 
20 summa, sed in te ipso est. tu pulmentaria quaere  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, II 
32 frustrere: insanis et tu stultique prope omnes,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
47 desipiant omnes aeque ac tu, qui tibi nomen  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
76 dictantis, quod tu numquam rescribere possis.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
132 incolumi capite es? quid enim? neque tu hoc facis Argis  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
134 an tu reris eum occisa insanisse parente  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
138 nil sane fecit quod tu reprehendere possis:  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
155 tu cessas? agedum sume hoc tisanarium oryzae.’  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
175 tu Nomentanum, tu ne sequerere Cicutam.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
177 tu cave ne minuas, tu ne maius facias id  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
182 in cicere atque faba bona tu perdasque lupinis,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
185 scilicet ut plausus quos fert Agrippa feras tu,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
199 tu cum pro vitula statuis dulcem Aulide natam  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
235 cenem ego; tu piscis hiberno ex aequore verris.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
291 mane die, quo tu indicis ieiunia, nudus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
322 quae siquis sanus fecit, sanus facis et tu.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, III 
92 voltum habitumque hominis, quem tu vidisse beatus  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, IV 
17 tu comes exterior, si postulet, ire recuses.’  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
21 et quondam maiora tuli. tu protinus, unde  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
37 nequid tu perdas neu sis iocus.’ ire domum atque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
107 forte coheredum senior male tussiet, huic tu  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, V 
22 instituunt – sic dis placitum, – tu carminis esto  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
30 iratis precibus, ‘tu pulses omne quod obstat,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
53 numquid de Dacis audisti?’ ‘nil equidem.’ ‘ut tu  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
92 vis tu homines urbemque feris praeponere silvis?  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VI 
40 tu cum sis quod ego et fortassis nequior, ultro  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
53 tu cum proiectis insignibus, anulo equestri  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
81 tu, mihi qui imperitas, aliis servis miser atque  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
105 tergo plector enim. qui tu inpunitior illa,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Sermones II, VII 
dum tu declamas Romae, Praeneste relegi;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, II 
63 imperat: hunc frenis, hunc tu compesce catena.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, II 
Non tu corpus eras sine pectore – di tibi formam,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, IV 
30 tu quotus esse velis rescribe, et, rebus omissis,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, V 
23 hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VI 
40 ne fueris hic tu. Chlamydes Lucullus, ut aiunt,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VI 
15 tu me fecisti locupletem vescere sodes.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
16 “Iam satis est!” “At tu, quantum vis, tolle.” “Benigne!”  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VII 
17 ut tu fortunam, sic nos te, Celse, feremus.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, VIII 
tu nidum servas, ego laudo ruris amoeni  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, X 
22 tu, quamcumque deus tibi fortunaverit horam,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XI 
14 Cum tu inter scabiem tantam et contagia lucri  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XII 
quem tu fastidis, habitatum quinque focis, et  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
certemus – spinas animone ego fortius an tu  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
10 Rure ego viventem, tu dicis in urbe beatum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
14 tu mediastinus tacita prece rura petebas,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
21 quae tu pulchra putas. Fornix tibi et uncta popina  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
41 horum tu in numerum voto ruis; invidet usum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XIV 
17  tu recte vivis, si curas esse quod audis.  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
27 “Tene magis salvum populus velit, an populum tu,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
32 vir bonus et prudens dici delector ego ac tu.”  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
53 tu nihil admittes in te formidine poenae:  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVI 
19 “Scurror ego ipse mihi, populo tu; rectius hoc et  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVII 
21 officium facio; tu poscis vilia – verum  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVII 
37 Arcanum neque tu scrutaberis illius unquam,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVIII 
44 moribus Amphion; tu cede potentis amici  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVIII 
67 Protinus ut moneam (siquid monitoris eges) tu  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVIII 
87 expertus metuet. tu, dum tua navis in alto est,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae I, XVIII 
59 carmine tu gaudes, hic delectatur iambis,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
63 quid dem? quid non dem? renuis quod tu, iubet alter;  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
79 tu me inter strepitus nocturnos atque diurnos  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Epistulae II, II 
153 tu, quid ego et populus mecum desideret, audi,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
385 tu nihil invita dices faciesve Minerva:  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 
426 tu seu donaris seu quid donare voles cui,  Ū́UU|Ū́¦¦UU|Ū¦¦́UU|Ū́¦¦UU|Ū́UU|Ū́Ũ her. Ars Poetica, I 

Ad graece scripta legenda typus graecus extrahe


GAI M. SEVER • MMDCCLX • MMDCCLXVII